Eerste hulp bij weerstand: wat je als duurzaamheidsmanager kunt doen als de hakken in het zand gaan

"Maar dit kost toch alleen maar geld?"
"Dat doen we al."
"Leuk idee, maar niet voor ons."
"De mensen op de werkvloer gaan hier nooit aan meewerken."

Als duurzaamheidsmanager krijg je vroeg of laat te maken met weerstand. En als je eerlijk bent: soms komt die recht op je af, op een moment dat je het niet kunt gebruiken. Je hebt net een plan gepresenteerd waar je zelf enthousiast over bent. De cijfers zijn helder. De urgentie staat buiten kijf. En toch… die muur.

Je eerste reflex

Je bent inhoudelijk sterk. Dus je doet wat logisch lijkt: je legt het nog eens uit. Met data. Met praktijkvoorbeelden. Met een vleugje moreel appel. Je hebt gelijk, tenslotte. En toch werkt het niet. De weerstand blijft. Of wordt zelfs sterker.

Dat is frustrerend. Maar ook interessant.

Want weerstand is zelden een afwijzing van duurzaamheid zelf. Het is een reactie op hoe iets wordt gebracht, op zorgen die niet hardop zijn uitgesproken, op wat mensen mogelijk kwijtraken – status, comfort, gemak, autonomie.

Weerstand is informatie

Wat als je weerstand niet ziet als 'gedoe', maar als waardevolle informatie? Een teken dat er iets op het spel staat? Bij Green Course zeggen we: Weerstand is betrokkenheid in vermomming. Iemand die protesteert, denkt tenminste mee. Het echte probleem is niet weerstand – het is desinteresse.

Als je dát begrijpt, verschuift je houding. Je gaat van overtuigen naar onderzoeken. Van zenden naar verbinden.

Eerste hulp bij weerstand – in 4 stappen

1. Blijf luisteren, ook als het schuurt

Weerstand roept vaak je eigen weerstand op. Je wilt het gesprek winnen. Maar echte impact begint met oprechte nieuwsgierigheid. Wat zit erachter? Wat raakt iemand? Welke zorgen, belangen of gewoontes spelen mee?

Vraag: Wat maakt dit lastig voor jou?
Vraag: Wat zou dit plan makkelijker maken?

2. Herken de rol van verlies

Verandering betekent vaak verlies. Niet per se van een baan of inkomen, maar van routines, zekerheden, grip. Mensen laten pas los als ze weten wat ervoor in de plaats komt – én dat het veilig is.

Tip: Erken het ongemak. Minimaliseer het niet.

3. Maak het kleiner en concreet

Een duurzaamheidsplan van 30 pagina’s met grote ambities kan overweldigend zijn. Zet de eerste stap zó klein dat niemand ‘nee’ hoeft te zeggen.

Begin met een pilot.
Laat collega’s zelf kiezen waar ze beginnen.
Geef ruimte voor experimenten en aanpassingen.

4. Betrek mensen als mede-makers

Weerstand ontstaat sneller als mensen zich overvallen voelen. Laat ze meedenken, kiezen, proberen. Hoe eerder ze betrokken zijn, hoe groter de kans dat het ‘hun’ project wordt.

Vraag: Wat zou jij hierin anders doen?
Vraag: Welke collega moeten we hier echt bij betrekken?

Tot slot

Weerstand verdwijnt zelden door harder te duwen.
Wel door slimmer te luisteren, oprechte betrokkenheid te tonen, en het proces samen te doen.

Als duurzaamheidsmanager ben je niet alleen een expert. Je bent ook gids, bruggenbouwer, soms zelfs vertaler tussen verschillende werelden.

En dat vraagt misschien wel de meest duurzame kwaliteit van allemaal: geduld.

Wil je dit aanpakken binnen je organisatie?
The Green Course helpt organisaties om weerstand om te buigen naar betrokkenheid. Met trainingen, trajecten en tools die écht werken. Neem contact op voor meer info.

#duurzaamheid #weerstand #verandering #draagvlak #gedragsverandering #leiderschap #greencourse #medewerkersbetrekken